- sen napıyosun
- aynen
- nedemek
- çalışıyorum
- :)=
- proje kovalıyorum
- sıkılmıyon mu
- yok kanka, daha levellıyorum
- max levela bi ulaşıym
- o zaman bakarız
- XD
- bu da oyun
- ^^
- gold farmlayabiliyo musun bari
- o skilli henüz açmadım
- açamadım
- sadece sağdan soldan çıkan cheslerde olayım şimdilik
- professionlar baya düşük o zaman senin daha
- sorma ya
- bi tek fishing artmış
- mine craft levellığındayım
- ^^
- jashdkj
- ne zaman gelceksin
- quest falan yapıyorum şimdilik
- bi ara bi journey e çıkıcam inş
- XD
- yılbaşı olabilir
- yılbaşında ne yapçan?
- yılbaşında bişeyler yapalım o zaman
- sen geliyosan
- toplaşalım
8 Aralık 2011 Perşembe
Working like a geek
30 Ağustos 2011 Salı
Kadın Erkek kavgası; objektifçe
o kadar çok kez savundum ki onu.
siz onu tanımıyorsunuz diyordum
bana her seferinde biri geldiğinde bunu söyledim.
ki haklılar yani. yanlışımı gözüme sokmakta haklılar.
ilk başta atar gider yaptım dediklerine.
çok ciddi düşünüyorum. seviyorum dedim. tanımıyorsunuz, ciddi düşünüyorum dedim.
ZzzzzzzZZzzzz
son bir şansı hakediyor.
sordular "bittimi artık" diye.
şimdi ona geri dönsem, ve tekrar biri bana birşey yazsa, git sil onu diyecek. gene trip atacak bana.
bana dediki "birinin sana asılıp asılmadığını nerden bilicem"
ben birine asılacak bir adam mıyım ki?
ZzzzzzZzzzzZZZzzzz
benim arkadaşlarım; sevgilim olmadığında, kötü bir durumdayken ben hep yanımdaydılar. bu insanlar işte bana mesaj atanlar. evet bende anlatıyorum dertlerimi, onlarda "sen bunu hakedecek birisi değilsin" diyorlar tabiki.
ZZzzzZzzZZzzzzz
kalbini kırdığım insanların kabini alacağım şimdi. onun yüzünden kalbini kırdıklarımın... ama o bilmiyor onun için onların kalbini kırdığımı ve bunun anlamını.
ZZzzzZzZZz
ve bence onun psikolojik yardım alması lazım. evet benimde problemlerim var, ama onunki aşırı düzeyde.
ZZzzZzzZZZ
o davranışlarıyla düşünecek birşey olmadığını belirtiyor zaten. bana yıllardır yaşamadığım kadar bir acı yaşattı. dedim "bu yaptığının bende yıllarca etkisi olacak" diye. halbuki benim ona güvenmemem gerekiyor, oysa o tutmuş bana güvenmediğini söylüyor.
OoooOOooOOooOO (seni gidi pis kız :)
eskisi gibi olacağını sende iyi biliyorsun. çünkü sen busun. değişmezsin. ben senin değişmeyeceğini biliyorum. evet hep kötü değilsin ama bazı yaptıkların beni soğutuyor hayattan.
1. benim arkadaşlarım varlar ve orada kalacaklar. bunu değiştiremezsin. bana destek olmaya devam edecekler herzaman. sen aksini istesende.
ben şu anda sinirliyim anlamıyormusun? hala gülüyorsun birde... gözüm dönmüş şekilde. anlayamıyorsun sen herhalde. senin yüzünden duvarları yumrukluyorum.
senin ağzını yüzünü kırarım. düşüneceksin bunları. düşünemeyecek biriysen işim yok seninle. neden bağırıyorum bir düşün bakalım.
siz onu tanımıyorsunuz diyordum
bana her seferinde biri geldiğinde bunu söyledim.
ki haklılar yani. yanlışımı gözüme sokmakta haklılar.
ilk başta atar gider yaptım dediklerine.
çok ciddi düşünüyorum. seviyorum dedim. tanımıyorsunuz, ciddi düşünüyorum dedim.
ZzzzzzzZZzzzz
son bir şansı hakediyor.
sordular "bittimi artık" diye.
şimdi ona geri dönsem, ve tekrar biri bana birşey yazsa, git sil onu diyecek. gene trip atacak bana.
bana dediki "birinin sana asılıp asılmadığını nerden bilicem"
ben birine asılacak bir adam mıyım ki?
ZzzzzzZzzzzZZZzzzz
benim arkadaşlarım; sevgilim olmadığında, kötü bir durumdayken ben hep yanımdaydılar. bu insanlar işte bana mesaj atanlar. evet bende anlatıyorum dertlerimi, onlarda "sen bunu hakedecek birisi değilsin" diyorlar tabiki.
ZZzzzZzzZZzzzzz
kalbini kırdığım insanların kabini alacağım şimdi. onun yüzünden kalbini kırdıklarımın... ama o bilmiyor onun için onların kalbini kırdığımı ve bunun anlamını.
ZZzzzZzZZz
ve bence onun psikolojik yardım alması lazım. evet benimde problemlerim var, ama onunki aşırı düzeyde.
ZZzzZzzZZZ
o davranışlarıyla düşünecek birşey olmadığını belirtiyor zaten. bana yıllardır yaşamadığım kadar bir acı yaşattı. dedim "bu yaptığının bende yıllarca etkisi olacak" diye. halbuki benim ona güvenmemem gerekiyor, oysa o tutmuş bana güvenmediğini söylüyor.
OoooOOooOOooOO (seni gidi pis kız :)
eskisi gibi olacağını sende iyi biliyorsun. çünkü sen busun. değişmezsin. ben senin değişmeyeceğini biliyorum. evet hep kötü değilsin ama bazı yaptıkların beni soğutuyor hayattan.
1. benim arkadaşlarım varlar ve orada kalacaklar. bunu değiştiremezsin. bana destek olmaya devam edecekler herzaman. sen aksini istesende.
ben şu anda sinirliyim anlamıyormusun? hala gülüyorsun birde... gözüm dönmüş şekilde. anlayamıyorsun sen herhalde. senin yüzünden duvarları yumrukluyorum.
senin ağzını yüzünü kırarım. düşüneceksin bunları. düşünemeyecek biriysen işim yok seninle. neden bağırıyorum bir düşün bakalım.
29 Ağustos 2011 Pazartesi
FUFUUFUFUFUFUUFUFUFUFUFUF
onca süreden sonra ilk defa, birisine karşı birşeyler hissedip, birşeyler yaşamak istedim. kızgınım biraz, sitemliyim şu an. herneyse;
öncelikle hissettiğim şey şu; dokunabileceğim biri, uygunmudurki? benim için? dokunmanın kıymetini ben ne hale getirdim?
herşey bir tarafa, zaten bir test süreci içerisindeyim 2010dan beri. şimdi ise; yani bu gün şunu sorguladım;
sevdiğim kadın, uzaklarda, çok uzaklarda yaşıyor. korkuları var mış...
hemen bi konuya atlıyorum; klasiklerimdendir. ama bilen bilir biyere bağliycam şimdi.
şimdi; bir ilişkide neyden korkarız, vo o ilişki neyin üzerine kuruludur?
GÜVEN VE İNANÇ...
nedir inanç? şöyleki; sevgilim dediğin kişinin, senin değer yargılarınla belirlenmiş sınırlar içerisinde davranacağına olan inancındır. bunu o yaratmış olabilir, yada sen ona bu anlamı yüklemişsindir. neyse işte anladın sen. inanç ne demek biliyorsun;
güven ise; sevgilinin, sende yaratacağı bir olgudur.
dönüm hemen konuya;
benim hatun inancını sorguluyor.. sorgulamak güzel birşey. ama ben de şunu düşünüyorum; inanç sorgulanacak birşeymi? ya inanırsın, yada inanmazsın. işte budur inanç. bu kadar çiğ...
sevmekte öyle, ya seversin, ya sevmezsin. bilirsin, arası yok.
uzun süreden sonra ilk defa bu gün bi mutsuzluk, huzursuzluk kapladı. sevgilim sorgulattı bana; acaba yürütebilirmiyiz diye... inançsızlığı bana da bulaştı... halbuki ben ne de güzel inanıyordum, o inancını kaybettiğini söyleyene kadar...
neyse işte. bu da böye bi yazı. revize ederim umarım. çok içtim şimdi de. mutsuzum bodrumda olmaktan. henüz MY OWN SPECIAL PLACE adını verdiğim bir yerim yok. onu siktret, bilgisayarım bile yok amk...
neyse öptüm herkesi. mcx
öncelikle hissettiğim şey şu; dokunabileceğim biri, uygunmudurki? benim için? dokunmanın kıymetini ben ne hale getirdim?
herşey bir tarafa, zaten bir test süreci içerisindeyim 2010dan beri. şimdi ise; yani bu gün şunu sorguladım;
sevdiğim kadın, uzaklarda, çok uzaklarda yaşıyor. korkuları var mış...
hemen bi konuya atlıyorum; klasiklerimdendir. ama bilen bilir biyere bağliycam şimdi.
şimdi; bir ilişkide neyden korkarız, vo o ilişki neyin üzerine kuruludur?
GÜVEN VE İNANÇ...
nedir inanç? şöyleki; sevgilim dediğin kişinin, senin değer yargılarınla belirlenmiş sınırlar içerisinde davranacağına olan inancındır. bunu o yaratmış olabilir, yada sen ona bu anlamı yüklemişsindir. neyse işte anladın sen. inanç ne demek biliyorsun;
güven ise; sevgilinin, sende yaratacağı bir olgudur.
dönüm hemen konuya;
benim hatun inancını sorguluyor.. sorgulamak güzel birşey. ama ben de şunu düşünüyorum; inanç sorgulanacak birşeymi? ya inanırsın, yada inanmazsın. işte budur inanç. bu kadar çiğ...
sevmekte öyle, ya seversin, ya sevmezsin. bilirsin, arası yok.
uzun süreden sonra ilk defa bu gün bi mutsuzluk, huzursuzluk kapladı. sevgilim sorgulattı bana; acaba yürütebilirmiyiz diye... inançsızlığı bana da bulaştı... halbuki ben ne de güzel inanıyordum, o inancını kaybettiğini söyleyene kadar...
neyse işte. bu da böye bi yazı. revize ederim umarım. çok içtim şimdi de. mutsuzum bodrumda olmaktan. henüz MY OWN SPECIAL PLACE adını verdiğim bir yerim yok. onu siktret, bilgisayarım bile yok amk...
neyse öptüm herkesi. mcx
16 Temmuz 2011 Cumartesi
belkide biz insanlar göremediğimiz bir çok şeyi öldürüyoruz
havuz başındaydım. tamda evimden uzaklara gitmek üzereydim. gözüm ilişti sana birden. üzerinde bembeyaz bir elbise vardı. çok masum ve güzel gösteriyordu seni. saçların kıvırcık ve kabarık... en sevdiğimdendi. hatta daha önce hiç bu kadar kabarttığını görmemiştim. sonra seninde gözlerin benimkilere ilişti. en güzel gülümsemeni takınıp bana doğru yaklaşmaya başladın. gerçi senden nefret etmem gerekiyordu ama; gerçekten istedim yanıma gelmeni.
-merhaba
-merhaba
-nasılsın arda?
-iyiyim sen nasılsın?
-teşekkür ederim. seni görmek istedim. öleceğim, yanında uyuyabilirmiyim bu akşam?
düşündüm bu soruyu baya bi. anlam veremedim. "neden?" diye sordum kendi kendime. gerçi bende çok özlemiştim onu. ama tekrar başlamakta istemiyordum herşeye.
-olur
dedim. kendime inanamayaraktan. merak ediyordum çünkü. gerçi birazda saf saf tekrar herşeyin güzl olabileceğine inanmak istiyordum. ve seçtiği elbise stratejik bir seçimdi. gelinlik içerisinde görmek istemiştim bir zamanlar onu. bunu çağrıştırdı belkide bana elbisesi.
biraz vakit geçirdik. herzamanki gibi. eğlendik, küçük tatlı hoş şakalar yaptık. ta ki gece gelinceye kadar. kastettiği şeyi bende anladım. üzerimize kara bir bulut gibi çökmüştü ölüm. ve giderekte yaklaşıyordu.
-güvenli bir yere geçmeliyiz
-bu akşamı görmüştüm. öldürüleceğim.
-gördüğün şeyi nasıl değiştirebiliriz tam olarak emin değilim, ama çizginin dışına çıkabilmek için farklı birşeyler denemeliyiz.
bana ne gördüğünü anlatmaması önemliydi. çünkü o da biliyordu objektifliğimi korumam için bu gerekliydi.
-ne yapalım.
-ters birşeyler yapmalıyız. en azından şansımızı böyle denemek zorundayız. dışarı çıkmayalım. burda, kendimizi en çok savunabileceğimiz yerde bekleyelim.
evde eskiden kalma bir hamam vardı. kalan vaktimi de orayı uygun hale getirmeye harcadım. tavandaki yağmur vanalarını açtım. kadının kokusunu almasını istemiyordum. çünkü o su kokulu bir kadın dı. amacım dikkatini dağıtmaktı gelecek olan şeyin.
kadını arkama aldım ve kapıları gözetlemeye başladım. vakit yaklaşmaya başlamıştı. ve birden arkamdan bir ses geldi.
-görüyorum onu işte orda
hemen karşımdaki kapıyı işaret ediyordu. gözlerim aradı onu hemen. ama lanet olsun hiçbirşey göremiyordum.
-LANET OLSUN SANA. GEL VE BIÇAĞIMIN TADINA BAK!
belkide hiçbirşey yapamayacaktım, ama tehtitkar olmak bu durumda avanyajlıydı. göz dağı vermek durumu kavrayana kadar gerekli vakti sağlamak zorundaydı bana.
-işte orda sol arkaya doğru gidiyor.
istemsiz olarak bir iki adım ileri attım. içgüdüsel birşey. görmem gerekiyordu. tavandan boşalan su görüşümü engelliyordu çünkü. gerçi o yaratığında içeri girmesini engelliyordu
-göremiyorum.
birkaç saniye daha geçti
-göremiyorum dedim.
işte o birkaç saniye içerisinde herşey olup bitmişti. ben daha anlayamadan soldaki odaları dolaşıp, hamamın diğer girişine kadar gelmiş. ve su kokulu kadına saldırmıştı.
ve ben arkamı dönüp baktığımda neredeyse çok geç olmak üzereydi. gerçi hala göremiyordum onu. ama kadın boynuna saldıran birşeyi uzaklaştırmaya çalışıyor gibiydi.
beklemedim. bende kendimi o tarafa attım. elimdeki bıçağı deliler gibi savurduğumu hatırlıyorum. belkide on kere boşluğa salladım. tahmin bile edemezsiniz o anın ne kadar kötü bir his olduğunu. sevdiğiniz birini kurtarmak elinizdeyken bunu başaramıyor olmak kadar kötü birşey yok. her boşa sallayışım ölümün; kazanmasına bir adım daha yaklaşışıydı.
-vurdum. VURDUM ONU!
birkaç bıçak darbesi daha ve işi bitmişti. gerçi benim ve kadının heryeride kan revan içerisindeydi, ama yaratığın işini bitirmiştim.
-iyimisin?
biraz hırıltılı bir ses ile
-evet. boğazıma saldırdı piçkurusu.
-ney o? göremiyorum hala.
içgüdülerimle savaşmıştım. komik değilmi, göremediğim birşeyi öldürmüştüm az önce. düşündürdü beni. belkide biz insanlar göremediğimiz bir çok şeyi öldürüyoruz.
-bir kedi. inanamıyorum. bir kedi; beni öldürmeye çalışan şey. iyiki vardın. yoksa başaracaktı da. piçkurusu boynumu ısırdı.
-kedimi? eheh, çok seviyordun kedileri be kadın. ironik olmuş.
-dalga geçme arda. pansuman yapalım.
ve böylece kurtarmıştım, bir zamanlar aşık olduğum kadını ölümden. heryerimiz sırılsıklam, yarabere içerisindeydi belki. ama gün ışığını görmeden önce ona sarılarak uyuyabilecektim artık.
VE UYANDIM UYKUMDAN AMK!!! hiçte öyle değilmiş. ona sarılarak uyuyamayacakmışım. ve sonra da sinir oldum bünyeme. nedir abi bu. bu nasıl bi sevmek amk? haketmeyene dağlar kadar çiçek vermek isteyen bilinçaltımı sikiym. üzdün beni bilinçaltı. ne güzel tatlı hayaller kurdun bana. içinde eriyip gittim senin yüzünden. söyle bana; nasıl gülsün yüzüm bu gün? ha söyle.
kazık attın bana.
-merhaba
-merhaba
-nasılsın arda?
-iyiyim sen nasılsın?
-teşekkür ederim. seni görmek istedim. öleceğim, yanında uyuyabilirmiyim bu akşam?
düşündüm bu soruyu baya bi. anlam veremedim. "neden?" diye sordum kendi kendime. gerçi bende çok özlemiştim onu. ama tekrar başlamakta istemiyordum herşeye.
-olur
dedim. kendime inanamayaraktan. merak ediyordum çünkü. gerçi birazda saf saf tekrar herşeyin güzl olabileceğine inanmak istiyordum. ve seçtiği elbise stratejik bir seçimdi. gelinlik içerisinde görmek istemiştim bir zamanlar onu. bunu çağrıştırdı belkide bana elbisesi.
biraz vakit geçirdik. herzamanki gibi. eğlendik, küçük tatlı hoş şakalar yaptık. ta ki gece gelinceye kadar. kastettiği şeyi bende anladım. üzerimize kara bir bulut gibi çökmüştü ölüm. ve giderekte yaklaşıyordu.
-güvenli bir yere geçmeliyiz
-bu akşamı görmüştüm. öldürüleceğim.
-gördüğün şeyi nasıl değiştirebiliriz tam olarak emin değilim, ama çizginin dışına çıkabilmek için farklı birşeyler denemeliyiz.
bana ne gördüğünü anlatmaması önemliydi. çünkü o da biliyordu objektifliğimi korumam için bu gerekliydi.
-ne yapalım.
-ters birşeyler yapmalıyız. en azından şansımızı böyle denemek zorundayız. dışarı çıkmayalım. burda, kendimizi en çok savunabileceğimiz yerde bekleyelim.
evde eskiden kalma bir hamam vardı. kalan vaktimi de orayı uygun hale getirmeye harcadım. tavandaki yağmur vanalarını açtım. kadının kokusunu almasını istemiyordum. çünkü o su kokulu bir kadın dı. amacım dikkatini dağıtmaktı gelecek olan şeyin.
kadını arkama aldım ve kapıları gözetlemeye başladım. vakit yaklaşmaya başlamıştı. ve birden arkamdan bir ses geldi.
-görüyorum onu işte orda
hemen karşımdaki kapıyı işaret ediyordu. gözlerim aradı onu hemen. ama lanet olsun hiçbirşey göremiyordum.
-LANET OLSUN SANA. GEL VE BIÇAĞIMIN TADINA BAK!
belkide hiçbirşey yapamayacaktım, ama tehtitkar olmak bu durumda avanyajlıydı. göz dağı vermek durumu kavrayana kadar gerekli vakti sağlamak zorundaydı bana.
-işte orda sol arkaya doğru gidiyor.
istemsiz olarak bir iki adım ileri attım. içgüdüsel birşey. görmem gerekiyordu. tavandan boşalan su görüşümü engelliyordu çünkü. gerçi o yaratığında içeri girmesini engelliyordu
-göremiyorum.
birkaç saniye daha geçti
-göremiyorum dedim.
işte o birkaç saniye içerisinde herşey olup bitmişti. ben daha anlayamadan soldaki odaları dolaşıp, hamamın diğer girişine kadar gelmiş. ve su kokulu kadına saldırmıştı.
ve ben arkamı dönüp baktığımda neredeyse çok geç olmak üzereydi. gerçi hala göremiyordum onu. ama kadın boynuna saldıran birşeyi uzaklaştırmaya çalışıyor gibiydi.
beklemedim. bende kendimi o tarafa attım. elimdeki bıçağı deliler gibi savurduğumu hatırlıyorum. belkide on kere boşluğa salladım. tahmin bile edemezsiniz o anın ne kadar kötü bir his olduğunu. sevdiğiniz birini kurtarmak elinizdeyken bunu başaramıyor olmak kadar kötü birşey yok. her boşa sallayışım ölümün; kazanmasına bir adım daha yaklaşışıydı.
-vurdum. VURDUM ONU!
birkaç bıçak darbesi daha ve işi bitmişti. gerçi benim ve kadının heryeride kan revan içerisindeydi, ama yaratığın işini bitirmiştim.
-iyimisin?
biraz hırıltılı bir ses ile
-evet. boğazıma saldırdı piçkurusu.
-ney o? göremiyorum hala.
içgüdülerimle savaşmıştım. komik değilmi, göremediğim birşeyi öldürmüştüm az önce. düşündürdü beni. belkide biz insanlar göremediğimiz bir çok şeyi öldürüyoruz.
-bir kedi. inanamıyorum. bir kedi; beni öldürmeye çalışan şey. iyiki vardın. yoksa başaracaktı da. piçkurusu boynumu ısırdı.
-kedimi? eheh, çok seviyordun kedileri be kadın. ironik olmuş.
-dalga geçme arda. pansuman yapalım.
ve böylece kurtarmıştım, bir zamanlar aşık olduğum kadını ölümden. heryerimiz sırılsıklam, yarabere içerisindeydi belki. ama gün ışığını görmeden önce ona sarılarak uyuyabilecektim artık.
VE UYANDIM UYKUMDAN AMK!!! hiçte öyle değilmiş. ona sarılarak uyuyamayacakmışım. ve sonra da sinir oldum bünyeme. nedir abi bu. bu nasıl bi sevmek amk? haketmeyene dağlar kadar çiçek vermek isteyen bilinçaltımı sikiym. üzdün beni bilinçaltı. ne güzel tatlı hayaller kurdun bana. içinde eriyip gittim senin yüzünden. söyle bana; nasıl gülsün yüzüm bu gün? ha söyle.
kazık attın bana.
9 Temmuz 2011 Cumartesi
kendi kendime, kendimce
ben hep aldatıldım... kimseyide aldatmadım üstelik. hep merak etmişimdir; ben bunu hakettim mi diye.
2010 da; son sevgilimle ayrıldıktan sonra kendimi çok kötü hissediyordum. kendime dedimki; bundan sonra önüme gelenle yatıcam, hayat ne getiriyorsa onu değerlendireceğim. yanında başka bir sürü kararla birlikte bunları düşündüm. ve uyguladım.
siz belki gecelik ilişkileri falan uygunsuz görmüyor olabilirsiniz. ben aslen bunlara çok ters bakan biriyim. insanın kendi vücuduna saygı duyması; ve bu saygıdan dolayı da sevişmeyi arasında duygusal bir bağ kurduğu biri ile yaşaması gerektiğini düşünüyorum. bunun harici durumlarında "ki bu süreç içerisinde bunu kendimde yapıyorum" adi bir davranış olduğunu düşünüyorum.
ha peki neden bunu yapıyorum?
çünkü ben hep aldatıldım. dedim ki "ben bunu hakedecek ne yaptım?" ha bu lafı da şu an okuduğun gibi söylemedim kendime, daha çok; göğüs kafesimin içerisinde bir nefes eksikliği ile ilişik ölümün kokusunu andıran bir hissiyat ile birlikte.
ne bileyim, bunu haketmiş olmalıydım. yani iki kere aynı şeyi yaşayınca problemi kendimde aradım. o kadar kafa patlatınca sigortalarım attı işte.
şimdi ne mi oldu;? bilmem. sanki artık insanlar bana eskisi gibi bakmıyormuş gibi geliyor. kardeşim bana eskisi gibi saygı duyuyor mudur acaba? yada bazı arkadaşlarım
sitem edenler var. siklemeyenlerde.
neyse bilmiyorum. deniyorum bir çok şeyi. sonunda, en sonunda bir şekilde doğru neymiş bulucam. ama;
ŞUNDAN EMİN OLMAK ZORUNDAYIM Kİ; BİR DAHA KİMSE BENİ ALDATIP TA SURATIMA AŞK SÖZCÜKLERİNİ SÖYLEYEMESİN. BUNA TAHAMMÜLÜM YOK.
kendi kendime, kendimce yardım etmem gerekiyor. çünkü benden başka bana yardım edebilecek kimseyi tanımıyorum şu an.
2010 da; son sevgilimle ayrıldıktan sonra kendimi çok kötü hissediyordum. kendime dedimki; bundan sonra önüme gelenle yatıcam, hayat ne getiriyorsa onu değerlendireceğim. yanında başka bir sürü kararla birlikte bunları düşündüm. ve uyguladım.
siz belki gecelik ilişkileri falan uygunsuz görmüyor olabilirsiniz. ben aslen bunlara çok ters bakan biriyim. insanın kendi vücuduna saygı duyması; ve bu saygıdan dolayı da sevişmeyi arasında duygusal bir bağ kurduğu biri ile yaşaması gerektiğini düşünüyorum. bunun harici durumlarında "ki bu süreç içerisinde bunu kendimde yapıyorum" adi bir davranış olduğunu düşünüyorum.
ha peki neden bunu yapıyorum?
çünkü ben hep aldatıldım. dedim ki "ben bunu hakedecek ne yaptım?" ha bu lafı da şu an okuduğun gibi söylemedim kendime, daha çok; göğüs kafesimin içerisinde bir nefes eksikliği ile ilişik ölümün kokusunu andıran bir hissiyat ile birlikte.
ne bileyim, bunu haketmiş olmalıydım. yani iki kere aynı şeyi yaşayınca problemi kendimde aradım. o kadar kafa patlatınca sigortalarım attı işte.
şimdi ne mi oldu;? bilmem. sanki artık insanlar bana eskisi gibi bakmıyormuş gibi geliyor. kardeşim bana eskisi gibi saygı duyuyor mudur acaba? yada bazı arkadaşlarım
sitem edenler var. siklemeyenlerde.
neyse bilmiyorum. deniyorum bir çok şeyi. sonunda, en sonunda bir şekilde doğru neymiş bulucam. ama;
ŞUNDAN EMİN OLMAK ZORUNDAYIM Kİ; BİR DAHA KİMSE BENİ ALDATIP TA SURATIMA AŞK SÖZCÜKLERİNİ SÖYLEYEMESİN. BUNA TAHAMMÜLÜM YOK.
kendi kendime, kendimce yardım etmem gerekiyor. çünkü benden başka bana yardım edebilecek kimseyi tanımıyorum şu an.
3 Temmuz 2011 Pazar
kedi mi? eşit mi?
İki sevgili hayal ettim şimdi.
sabah uyandıklarında oğlan kalkıp evin içinde birşeylere koşuşturuyor. hatun kişi yatağı topluyor. masadaki çer çöpü topluyor falan işte. çalışmıyorlar bunlar. ikiside boş gezen. kalfası falan değil. işin masterı olmuşlar. neyseciğime, sevişiyorlar falan. oğlan oyun oynuyor. kız çıkıp bi alış veriş yapıp geliyor. kahvaltı hazırlıyor. oğlan masayı hazırlıyor. yemeklerini yiyip gene sevişiyorlar. sonra film izliyorlar, oğlanın seçtiği bir filmi. bi ara oğlan çıkıp cips kola votka alıp dönüyor. sonra gene sevişiyorlar. film bitiyor sonra. dışarı çıkıyorlar. tabi saç baş sabahtan beri dağınık. önce bir çeki düzen veriyorlar kendilerine. vücuttaki morluklar örtülüyor vs. keh keh keh.
bi cafeye gidip monopoly oynuyorlar. başka bir yere geçiyorlar, arada bir sahile uğrayıp sigara içerekten. gittikleri yerde arkadaşları falan var. muhabbet ediyorlar, maksat vakit geçirmece. kız birşeylerden kıllattırıyor, çıkıp bi kavga ediyorlar. dönüp "biz kaçıyoruz" diyor eve gidip sevişiyorlar. kavga sonrası sevişmeleri süperdir.. kavga zaten bahanesi ya işin. :)) akşam oluyor zaten bu arada. oğlan oyun oynuyor bilgisayarda, kız da facebook da takılıyor. taki yatağa geçesiyelere kadar.
şu sebepten yazdım bunu; sesli düşünüyordum "acaba bir ilişkide erkek taraf bir kedi gibisinden evcil bir hayvanmıdır diye." sonra sesli düşündüm, ve şu sonuca vardım. erkek hatuna göre daha tembel. ama genel manada bakılınca iki tarafta eşit, kız belki yatağı topluyor, ortalığı temizliyor olabilir ama, bu kadının kendisine bahşedilmiş muhteşem bir özelliği, erkekte de eksik olan bir yön. kadın çekip çevirmekte usta bir yaratık. geçtiği yerde iz bırakan..
PS. bulaşıklara değinmemişim. ama onlarıda hatun yıkadı. ara sıra oğlanda yıkıyordur tabi, ama bu sefer değildi. temizlik zamanı oğlan tuvaleti temizliyor. hem daha pis, hemde bitirilmesi çabuk bir iş olduğundan. hemen oyun oynamaya dönecek ya. XD
sabah uyandıklarında oğlan kalkıp evin içinde birşeylere koşuşturuyor. hatun kişi yatağı topluyor. masadaki çer çöpü topluyor falan işte. çalışmıyorlar bunlar. ikiside boş gezen. kalfası falan değil. işin masterı olmuşlar. neyseciğime, sevişiyorlar falan. oğlan oyun oynuyor. kız çıkıp bi alış veriş yapıp geliyor. kahvaltı hazırlıyor. oğlan masayı hazırlıyor. yemeklerini yiyip gene sevişiyorlar. sonra film izliyorlar, oğlanın seçtiği bir filmi. bi ara oğlan çıkıp cips kola votka alıp dönüyor. sonra gene sevişiyorlar. film bitiyor sonra. dışarı çıkıyorlar. tabi saç baş sabahtan beri dağınık. önce bir çeki düzen veriyorlar kendilerine. vücuttaki morluklar örtülüyor vs. keh keh keh.
bi cafeye gidip monopoly oynuyorlar. başka bir yere geçiyorlar, arada bir sahile uğrayıp sigara içerekten. gittikleri yerde arkadaşları falan var. muhabbet ediyorlar, maksat vakit geçirmece. kız birşeylerden kıllattırıyor, çıkıp bi kavga ediyorlar. dönüp "biz kaçıyoruz" diyor eve gidip sevişiyorlar. kavga sonrası sevişmeleri süperdir.. kavga zaten bahanesi ya işin. :)) akşam oluyor zaten bu arada. oğlan oyun oynuyor bilgisayarda, kız da facebook da takılıyor. taki yatağa geçesiyelere kadar.
şu sebepten yazdım bunu; sesli düşünüyordum "acaba bir ilişkide erkek taraf bir kedi gibisinden evcil bir hayvanmıdır diye." sonra sesli düşündüm, ve şu sonuca vardım. erkek hatuna göre daha tembel. ama genel manada bakılınca iki tarafta eşit, kız belki yatağı topluyor, ortalığı temizliyor olabilir ama, bu kadının kendisine bahşedilmiş muhteşem bir özelliği, erkekte de eksik olan bir yön. kadın çekip çevirmekte usta bir yaratık. geçtiği yerde iz bırakan..
PS. bulaşıklara değinmemişim. ama onlarıda hatun yıkadı. ara sıra oğlanda yıkıyordur tabi, ama bu sefer değildi. temizlik zamanı oğlan tuvaleti temizliyor. hem daha pis, hemde bitirilmesi çabuk bir iş olduğundan. hemen oyun oynamaya dönecek ya. XD
4 Mayıs 2011 Çarşamba
BIO-Logic
Çok sevdiğim bir arkadaşım var. bir de sevgilisi var. ikiside dünyalar tatlısı iki insan. oğlan kişi arkadaşımın ilk sevgilisi.
ilişkilerini inceliyorum yalanım yok. çünkü hoşuma gidiyor birliktelikleri. özenip imreniyorum.
sordum bu gün kıza; dedim ki "ulan hiç mi kavga etmiyorsunuz?" bir iki örnek verdi kavgalarına dair. o zaman dank etti; bu kadar hoş devam ettirmelerinin çok basit bir sebebi var. ikisi de gayet mantıklı insanlar.
mantık. herşeyi çözüyor. aferim onlara. ve sonsuz mutluluklar.
ilişkilerini inceliyorum yalanım yok. çünkü hoşuma gidiyor birliktelikleri. özenip imreniyorum.
sordum bu gün kıza; dedim ki "ulan hiç mi kavga etmiyorsunuz?" bir iki örnek verdi kavgalarına dair. o zaman dank etti; bu kadar hoş devam ettirmelerinin çok basit bir sebebi var. ikisi de gayet mantıklı insanlar.
mantık. herşeyi çözüyor. aferim onlara. ve sonsuz mutluluklar.
6 Nisan 2011 Çarşamba
Ona besteleyemediğim, içimde sakladığım şarkılar...
belki, eğer belki sadece hayattada burada kendimi özgür bıraktığım kadar kendimi özgür bırakabilseydim. yada müzik yaparkenki kadar...
belki o zaman herşey çok daha farklı ve güzel olurdu...
belki o zaman herşey çok daha farklı ve güzel olurdu...
düşünüyorum işte bol bol... bu aralar.
canım birşeyler yazmak istiyor. ama bulamadım anlatmak istediğim bir konu.
garip bir ruh halindeyim. birşeyler anlatmak ister, ama ne olduğunu bilemez.
birşeyleri sindirme dönemindeyim gibi sanki. kendimi keşfetmeye çalışıyorum bir yandan. yol katettiğimi de düşünüyorum bu konuda.
insanın kendisine objektif olarak bakabilmesi çok önemli ve zor bir şey. o yüzden sorarım insanlara "sence ben nasıl biriyim?" diye. yapıcı eleştirilere açık biriyim. kendimi başkalarının gözlerinden görmeyi seviyorum. eksilerim, artılarım daha net gözüküyor.
normalde hepimiz kendimizi olduğumuzdan daha büyük yada küçük görme hatasına sahibiz. unutuyoruz "insan" olduğumuzu. bazen kusursuzmuşuz, bazende kusurluymuşuz gibi düşünüp haksızlık yapıyoruz kendimize. hem kendimize hemde diğer insanlara.
4 Nisan 2011 Pazartesi
Zaten asla daha başka birşey yapmayacağımı bilmeliydin
Gömleğinin cebine iliştim, beni de götür o bildiğin insanlara.
Geçen seferki gibi unutma ama,
sevdiğin kadının koynunda.
senden sonrakilere haksızlık mı? onu bilemiyorum. ama aynen öyle yapacağım. gömleğimin sol cebinde, kalbime yakın bir yerlerde. ölene dek. seni ve diğer iki kadınımı.
Geçen seferki gibi unutma ama,
sevdiğin kadının koynunda.
senden sonrakilere haksızlık mı? onu bilemiyorum. ama aynen öyle yapacağım. gömleğimin sol cebinde, kalbime yakın bir yerlerde. ölene dek. seni ve diğer iki kadınımı.
empati.... eheehh yaptım. ama gene yarım yamalak. bencilce bi empati yaptım. sırrı bende gizli
kimse çaresiz kalmadıkça sevdiğini kendi kendini parçalamaya bırakmaz.
[BU{R]DA}
insan olmanın güzelliği "burda" saklı zaten. yaraları deşmek değil amacım; kendilerine kızsamda eski sevgililerimi seviyorum. onlarla birlikteykende böyle karanlık taraflarının olduğunu biliyordum. çünkü insanız hepimiz. "hepimiz"
önemli olan karanlık taraflarıyla birlikte sevebileceğimiz birini bulmak. ben seviyorum insanların karanlık taraflarını da.
genellikle...
Tool - 46 & 2
hediye ettim sana
önemli olan karanlık taraflarıyla birlikte sevebileceğimiz birini bulmak. ben seviyorum insanların karanlık taraflarını da.
genellikle...
Tool - 46 & 2
hediye ettim sana
Gerçek nedir ki? gözümün önünden akan iki dirhem hayattan başka?
insanız, ve hata yapıyoruz.
haklısın yada haksızsın demiyorum. ama bu da bir ihtimal.
ee peki geriye ne kalıyor?
hiçbirşey. asla gerçeği bilemeyiz, gerçek ne gördüğümüz değil, baktığımızdan ne anlam çıkardığımız ne yazıkki.
bana bunu öğretti küçük ömrüm.
o yüzden gerçeklerine tutun. unutma kimse sana gerçekleri veremez...
haklısın yada haksızsın demiyorum. ama bu da bir ihtimal.
ee peki geriye ne kalıyor?
hiçbirşey. asla gerçeği bilemeyiz, gerçek ne gördüğümüz değil, baktığımızdan ne anlam çıkardığımız ne yazıkki.
bana bunu öğretti küçük ömrüm.
o yüzden gerçeklerine tutun. unutma kimse sana gerçekleri veremez...
ben "O" adamım
Gene alıntı...
Dün yine o rüyalardan birini gördüm. Pek inandırıcı olmadığını biliyorum. Yine bilmediğim bir evde, tanımadığım insanlarla, turuncu saçlı birileri de var. Bir anne var ve yine o adam. Evdeki odaları, kanepeyi, tuvaleti neredeyse her detayı hatırlıyorum. Daha önce hiç bulunmadığım bir yer. Bir kızın içindeyim, ben olamam. O adam o kızı çok istiyor. Ben sadece izliyorum, kızın gözlerinden, içinden izliyorum. Kız istemiyor, mantık konuşuyor, id'i susuyor, bastırıyor. Adam güvenilmez, aldatıcı gözler, kadınlardan kadın yaratmış kendine, oysa hayallerindeki kadınına benzemiyor, arıyor, ömrü boyunca arayacak çünkü bulmak istemiyor. Hayallerindeki kadını sevecek, eti kemiği olanlarla sevişecek, kullanılacak. Annesini görüyorum bu sefer rüyamda. Hep birlikte bir evdeyiz. Bir adam daha var ama orası karanlık. Sanki evdeki herkes bizden uzak duruyor, konuşup halledelim, ve belki "bir" olalım diye bekliyor. Bu rüya da bekleyişteyken bitiyor.
Bu adamı birkaç kez daha gördüm rüyalarımda, yine o kızın içindeyim ve kaçıyoruz Ondan. O kız ben değilim. Bunu biliyorum. Çünkü ben başka bir adama aşığım. Yine de bu rüyalar bitmek bilmiyor...
eşşek sıpasıyım di mi ben? evet evet..... önde koşturanıyım...
direk alıntıdır!! upps
Küçük Prens
gözlerimdeki çizgilerde sen ol istiyorum
teker teker seninle çizelim yaşlanalım istiyorum
sensiz güneş doğar, devran döner
karanlık olsun, dağlar yandı tabiat sustu istiyorum
zihnimdeki seni değil
bir defa daha yanlış olmaz
seni, bütünüyle seni istiyorum
ihtirası ve sonunda ölümü değil
doğuşu ve büyümeyi istiyorum.
seninle bilemediğim beni istiyorum.
teker teker seninle çizelim yaşlanalım istiyorum
sensiz güneş doğar, devran döner
karanlık olsun, dağlar yandı tabiat sustu istiyorum
zihnimdeki seni değil
bir defa daha yanlış olmaz
seni, bütünüyle seni istiyorum
ihtirası ve sonunda ölümü değil
doğuşu ve büyümeyi istiyorum.
seninle bilemediğim beni istiyorum.
Karnabahar sevdim ben, seneler önce...
http://www.vimeo.com/14644885
benim birkaç tane kadınım oldu... yalanım yok, bir tane değildi. senaristin ne düşündüğünü bilmem tabi; ama bu kısa film hayatımın 3 hikayesinden birini anlatıyor. izleyin :)
o çocuk benim, o ananas ta aşık olduğum kadın. işte o kadar çok sevmiştim onu. ve gene aynı şekilde de parçalanmasına ben sebep oldum. ne biliym, çocuktum işte... kendi aklımca birşeyleri anlatmaya, birşeyleri düzeltmeye çalışıyordum. ne olursa olsun birbirimize döneceğimize öyle içten inanıyordum ki, onu balkonun demirlerine bırakırken düşebileceğini tahmin etmemiştim...
gözlerim dolu dolu oldu izlerken.
bazı garip gerçekler:
o kıza hala aşığım. diğer ikisine aşık olduğum gibi. hüzün dolu bir şekilde.
sevdiğim kadınlara, meyva ve sebze isimleri takmak çok hoşuma gidiyor :)
şu an onunla görüşmek istedim nedense... bilmem, onun hayatına girmeye hakkım var mı? olduğunu zannetmiyorum. ama birlikte geçirdiğimiz senelerin üzerine, laflamak isterdim. havadan sudan bile olsa. iki güzel söz duysam ondan bir diğerinin bende bıraktığı can acısı ne kadar da hafiflerdi.
kendimi düşünüyorum sanırım hala... başkalarından öte...
aşk... hayatımda aşk yok...
hayatımı birlikte geçireceğim kadını bulamadım...
bunu düşününce; yani bu durumumu ve o kızı... belki bir kaç küçük ayrıntı farklı olsaydı ikimizde, o kadın olabilirdi hayatımın kadını.
özlemişim onu...
ARTIK NE HİSSETTİĞİMİ BİLE BİLMİYORUM!!!!!!!!!!!!
sesler gene çok yükseldi... klavyemin tıkırtısı üstümde patlayan el bombaları gibi... ve ben genede yazıyorum...
neden böyle oluyor, hiç anlamıyorum.
benim birkaç tane kadınım oldu... yalanım yok, bir tane değildi. senaristin ne düşündüğünü bilmem tabi; ama bu kısa film hayatımın 3 hikayesinden birini anlatıyor. izleyin :)
o çocuk benim, o ananas ta aşık olduğum kadın. işte o kadar çok sevmiştim onu. ve gene aynı şekilde de parçalanmasına ben sebep oldum. ne biliym, çocuktum işte... kendi aklımca birşeyleri anlatmaya, birşeyleri düzeltmeye çalışıyordum. ne olursa olsun birbirimize döneceğimize öyle içten inanıyordum ki, onu balkonun demirlerine bırakırken düşebileceğini tahmin etmemiştim...
gözlerim dolu dolu oldu izlerken.
bazı garip gerçekler:
o kıza hala aşığım. diğer ikisine aşık olduğum gibi. hüzün dolu bir şekilde.
sevdiğim kadınlara, meyva ve sebze isimleri takmak çok hoşuma gidiyor :)
şu an onunla görüşmek istedim nedense... bilmem, onun hayatına girmeye hakkım var mı? olduğunu zannetmiyorum. ama birlikte geçirdiğimiz senelerin üzerine, laflamak isterdim. havadan sudan bile olsa. iki güzel söz duysam ondan bir diğerinin bende bıraktığı can acısı ne kadar da hafiflerdi.
kendimi düşünüyorum sanırım hala... başkalarından öte...
aşk... hayatımda aşk yok...
hayatımı birlikte geçireceğim kadını bulamadım...
bunu düşününce; yani bu durumumu ve o kızı... belki bir kaç küçük ayrıntı farklı olsaydı ikimizde, o kadın olabilirdi hayatımın kadını.
özlemişim onu...
ARTIK NE HİSSETTİĞİMİ BİLE BİLMİYORUM!!!!!!!!!!!!
sesler gene çok yükseldi... klavyemin tıkırtısı üstümde patlayan el bombaları gibi... ve ben genede yazıyorum...
neden böyle oluyor, hiç anlamıyorum.
3 Nisan 2011 Pazar
OMFG!!! you need to pay your bills!!!
bu gün gözlerimden dökülen damla damla yaşların hesabını kim verecek?
sen bi tane kibrit çakıyorsun. ve ben o ateşle dünyaları yakıyorum. çocuk gibi kibritle oynamasana.
varlığınla dinginleşen ruhum, yokluğunda köpürdü. yoktu kimse yangınlarımı söndürecek. ve ateş yaktı kavurdu herkesi... yangın önüne kattığı yığınla insanı; bağırta çağırta yaktı.
oysa ne kadar masumdum önceleri. bende yandım sonra sonra kendi ateşimle. dövüm kendimi yokluğunun bende bıraktığı ağırlığın üzerinde. gözyaşlarımla sertleştirdim kendimi. öyledir ya, örsün üzerinde kızgın metal alaşımını su yedirerek döversin, sonunda çelik olur. tüm masumiyetini kaybeden demir, artık kılıç olmuştur. can almaya yarar... oysa pembe panjurlu bir evin korkulukları da olabilirdi... bende öyleyim. masumiyetimi kaybettim. şimdiyse neye yaradığımı bilmiyorum...
haketmediğin kadar çok hak verdim sana.... bu benim zayıflığım.. hala bile affedebilmeyi çok isterdim seni. ama yaptıklarına bir bakıyorum da....
neden yazıyorum bunları? çünkü kendimi dinlemeye ihtiyacım var. boru değil, bu bloğun adı İÇ HESAPLAŞMA... kendimle hesaplaşıyorum. kendi sesimi duymak, nerelerden geçtiğimi bilmek benim için önemli. hatalarımdan ders almak istiyorum. düşüncelerime sahip çıkmak...
kimin ne hakettiğini ölümsüzleştirmek istiyorum.
yazıyorum, ve yazdıklarımı herkesten daha çok ben okuyorum. çünkü onları okumaya ihtiyacım var. vakit geçsin diye değil. ders almak için...
güldürdüklerin kadar, ağlattıklarını da unutmamak için...
sen bi tane kibrit çakıyorsun. ve ben o ateşle dünyaları yakıyorum. çocuk gibi kibritle oynamasana.
varlığınla dinginleşen ruhum, yokluğunda köpürdü. yoktu kimse yangınlarımı söndürecek. ve ateş yaktı kavurdu herkesi... yangın önüne kattığı yığınla insanı; bağırta çağırta yaktı.
oysa ne kadar masumdum önceleri. bende yandım sonra sonra kendi ateşimle. dövüm kendimi yokluğunun bende bıraktığı ağırlığın üzerinde. gözyaşlarımla sertleştirdim kendimi. öyledir ya, örsün üzerinde kızgın metal alaşımını su yedirerek döversin, sonunda çelik olur. tüm masumiyetini kaybeden demir, artık kılıç olmuştur. can almaya yarar... oysa pembe panjurlu bir evin korkulukları da olabilirdi... bende öyleyim. masumiyetimi kaybettim. şimdiyse neye yaradığımı bilmiyorum...
haketmediğin kadar çok hak verdim sana.... bu benim zayıflığım.. hala bile affedebilmeyi çok isterdim seni. ama yaptıklarına bir bakıyorum da....
neden yazıyorum bunları? çünkü kendimi dinlemeye ihtiyacım var. boru değil, bu bloğun adı İÇ HESAPLAŞMA... kendimle hesaplaşıyorum. kendi sesimi duymak, nerelerden geçtiğimi bilmek benim için önemli. hatalarımdan ders almak istiyorum. düşüncelerime sahip çıkmak...
kimin ne hakettiğini ölümsüzleştirmek istiyorum.
yazıyorum, ve yazdıklarımı herkesten daha çok ben okuyorum. çünkü onları okumaya ihtiyacım var. vakit geçsin diye değil. ders almak için...
güldürdüklerin kadar, ağlattıklarını da unutmamak için...
2 Nisan 2011 Cumartesi
ilham penisi ile sihirli kuku
"ben mi ilham oluyorum yazdıklarına?"
hayır sevdiğim kadın. sen yazdıklarıma ilham olmuyorsun. sen yaşadıklarıma ilham oluyorsun ve ben sadece yaşadıklarımı yazıyorum.
buydu beni yazmaya iten. o günden beridir de yazıyorum irili ufaklı.
bu gün size meleklerimle ve şeytanlarımla yaşadığım şeyi yazacağım.
başlıyorum.
Geçmişimden biri, kendisi eski bir kızarkadaşım olur, beni aradı bu gün. arayanın o olduğunu bilmiyordum. malum biliyorsunuz telefonum bozulunca tüm rehberim gitti. genede numaraya bir göz ucu ile bakmıştım açmadan önce. tanıdık geldi. sanki ailemden birininmişcesine. öyle bir tanıdıklık yani. bende telefonu actım. "alo" dedim tabi. karşıdan gelen "alo" ya "efendim canım" diye cevabı uygun gördüm. "bana neden canım diyorsun" gibisinden bir soru geldi. tam hatırlamıyorum tabi ama sadedi buydu neden "canım" dediğimi merak etmişti karşıdaki kişi. bende ona numarasının bende kayıtlı olmadığını, ayrıca beni tanıyan herkesin böyle konuştuğumu bilebileceğini söyledim. işte tam da orda uyarı çanlarım çalmaya başladı.... "aman tanrım, kim la bu? böyle bi soru sorabiliyor" betim benzim attı, saçlarım beyazladı falan. yok lan yok şaka şaka, olmadı öylebişey. çokta skimdeydi, bana ne.
sonra dediki "ben XxXxXxXx" aha işte o an attı betim benzim. saçlarım beyazladı.....
yok lan gene şaka :) olmadı öyle bişey. yani söyledi adını da, betim benzim atmadı. hissettiğim şey daha çok bir boşluğa benziyordu. oyun oynuyordum zaten. benim için sıradan bir konuşma olacaktı, telefonu açarken arayan kim olursa olsun öyle olması kaçınılmazdı. nitekim beklentilerim vukuu buldu. daha fazlası değil.
sonracığıma, hal hatır sormaca faslı geçti. klasiktir bilirsiniz işte. çokta matah birşey değil. ha telefonu açan için muhtemelen zor bir eylem olur bu. yani onca vakitten sonra ÇAT diye bir arama değildir bu. "aaa arda diye bi çocuk vardı, dur bi ariym bakalım nasılmış. bil hal hatır sorayım" cık cık cık. o kadar basit olsa keşke, ama insan geçmişte "seninle evleneceğim" dediği adamı öyle çat diye arayamaz. yürek ister bu. ve sadece yürek te yetmez. kendini ikna edecek bir bahanen de olmalıdır. ve onun altında yatan çok daha başka bir sebep. madalyonun bir arka yüzü vardır zaten hep.
normal koşullar altında (beni tanıyan bilir) bu tarz bir davranışı, davranışın hakettiği şekilde ödüllendiririm. ama bu bahsettiğimiz kız, uzun bir vakit önce, bu hakkını doldurdu. yani normal koşullar altında bu kıza saygım ve sevgim artar. yaptığı bu zor hamleyi onu onure edecek şekilde geri ödemeye çalışırdım. bende benzer bir güzellik yapardım ona. çünkü bu bir güzellik.
onun yaptığı ise güzellik değildi. beni araması kendi bencil çıkarları ile ilişikliydi. ha nerden mi biliyorum? basit. ilişkimiz bittikten sonraki en son konuşmamızda. (ki bittikten sonraki ilk iletişimimiz de o olur) bana hediye ettiği bir takım şeyleri geri istemişti. istemek günah mı? yooo. tabiki isteyebilir. sadece şurda ince bir çizgi var. istemek ne kadar doğalsa, karşı tarafın vermemek istemesi de doğaldır. benden istediği şeyler benim için kıymetliydi. aslında onun içinde bu kadar muhabbetini uzatıp, bana yükleneceği kadar kıymetli olsaydı, onları ayrıldığımızda tıpkı benden istediği, ve kendisine bizzat elimle götürüp verdiğim şeylerin arasında onları da söylerdi. bende çatır çatır getirirdim. ama aradan yıl geçipte, "benim sende iki tane çöpüm kalmış, eğer atmadıysan bana yolla" demek üstünede ben yollamak istemeyince bi sürü afra tafra ile konuyu uzatmak, beni kırmak....
bunlar o kişi ile ilgili bir karar almama sebep oldu. onu bir daha hayatımda istemediğime karar verdim. istediklerini de yolladım tabi. ikimiz arasında derin bir fark vardı. ben maddelere takılacak bir adam değilim. onun benden istediği, aslında o istediklerinin benim için ifade ettikleri. yoksa iki parça çöpün lafını yapacak adammıyım? yo hayır, ben öyle ucuz bir insan değilim. ve böyle ucuz davranışlarda bulunabilen insanları da hayatımda istemiyorum.
neyseciğime, bende kendisine dedim, hatta gayet şeker ve güzel bir dil ile belirttim hislerimi. "benden uzak, sevidiklerine yakın ol" ki bu lafım gayet içten, ve hafif bir cümle, bahsi mevzu kişi, ayrılık sürecinde bana "dengesiz, deli" gibi şeyler söylemişti.
yazık işte... hayatta hep şununla karşılaşıyorum ve çoğumuz bunu yapıyor. HERKES KARŞISINDAKİNİ KENDİSİ GİBİ GÖRMEYE MEĞİLLİ. farklı görüşlere de açığım tabi, ama benim bakış açıma göre, bana bu lafları söyleyip, üzerine yukarda anlattığım çöp savaşını veren kadın; kendisine AÇIK AÇIK "hayatımdan uzak dur demiş" olmama rağmen tutup beni arıyorsa, kendisinde problem vardır. kendisi dengesizdir.
birde gülüyorum halime. çok komiğime gidiyor neden bilmiyorum ama; tamda ayırlırken yüzüne söylemiştim. "bundan xx süre sonra biriyle çıkacaksın, yy süre sonra aklın başına gelecek. ama aklın başına geldiğinde çok geç olacak. şu andan tam bir saniye sonrası bile çok geç olacak" yok kanka, vallahi billahi götüm kalkıyor. göstere göstere yaşıyorum olayları. cem yılmazın komedi şovlarındaki gibi. adam söylüyor "birazdan gülmekten altınıza sıçacaksınız" diye. göstere göstere de yapıyor :) aferin ona. onunki gibi işte benimki de. söyledim vede aynen söylediğim gibi gelişti olaylar.
işte tam bu noktaya kadar, yani bu güne kadarki olayları bire bir söyledim. ama burdan sonrasını ben de bilmiyorum. dedim ya, meleklerimle şeytanlarımla yüzleştim bu gün diye. hatta yazının başında bunu anlatacağımı söyledim.
şu an arafdayım. tam iki arada bir derede.
meleklerim diyorki "kalitenden ödün verme arda. geçmişte nasıl davrandıysan gene aynı kibarlıkta ve içtenlikte davran ona karşı. ne de olsa o senin zamanında sevdiğin kadın. kibarca reddet onu ve hayatına devam et."
Ah o şeytanlarım yok mu şeytanlarım. onlar da diyorki "git al onu tekrar. kabul et. sev tekrar, ama herşeyden önemlisi sevdir tekrar kendini. aşık et. kadınım ol de. 3 5 posta sevişin. ondan sonra da at bi kenara devam et hayatına. ondan öyle bir öc al ki, yani o kadar başarılı bir öc olsun ki bu; gözlerinin içine bak, tenine dokun. onun o özlediği aşkı senin gözlerinde görmesine, teninde hissetmesine izin ver. ve sonra bunu onun elinden çek, al ve götür uzaklara" rol yapmam ben. o yüzden öc almaların en güzeli olur bu. hissettiklerimden daha fazlasını sunmayacaktım zaten. ama biraz riskli bir iş bu tabi. çünkü ona karşı hislerim ne denli derin olurlarsa olsun, ona karşı hissettiğim şey aşk değil. ona karşı işte bu kadar derin bir hüzün hissediyorum. böyle bir oyun içimdeki sönmüş olan bu ateşi tekrar yakabilirde... işin şeytan kısmı bu zaten özünde. şeytan, karşılıksız vermez hiç bir şeyi. ruhunu satmaca muhabbeti varya, işte o bu.
neyse. işte böyle yüzleştim şeytanlarımla. kısa bir mesaj yazdım kendisine facebooktan. o kısa mesajı yazmam, saatlerimi aldı. ben böyleyim işte ne yaparsın, birşeyler yarattığım zaman istiyorum ki özene bezene yapılmış olsun. aradan seneler geçse bile genede ifade ettiği şeyler bozulmasın.
bakma bi önceki mesajı da aynı özenle yazmıştım. yazdım da ne oldu? gene aradı. gene söyledim kendisine tabi, benden uzak sevdiklerine yakın ol diye. bunu yazarkende babamın o çok sevdiğim sözü kulaklarımda çınladı durdu "Lafın tekrarı aptaladır" diye.
ey sevdiğim, aşık olduğum (geçmiş zaman kipi bunlar yanlış anlaşılmasın) kadın. sana sesleniyorum su kokulu kadın; seni çok özledim. keşke yanımda olsan. hiç gitmeseydin uzaklara. hep yanımda kalsaydın. bitseydi o tual. ruhun sarıp sarmalasaydı ruhumu gene. dolaşsaydı ellerim gene teninde ve dünyanın en mutlu adamı ben olsaydım...
ey bugün telefonda konuştuğum kadın, ben seni tanımıyorum. aklımda kalan kadın sen değilsin bunu bil. aklımdaki, o aşık olduğum kadını ben bizzat ellerimle toprağa gömdüm. öyle kumlara falan da değil. mezar taşını da elimle oydum. sen hangi hakla, kendinde nasıl bir yüz bularak onun anısına saygısızlık yapıp "ben burdayım, ölmedim hala bak" dercesine beni arama cürretinde bulunursun? ben sevdiğim kadına hiç saygısızlık yapmadım yaptırmadım. sevdiğim hiç bir kadına!!! bir daha elin telefona gider ise, gururun nasıl özür dilettirtmediyse sana, aynı şekilde parmaklarını kırar inşallah da numaramı çeviremezsin.ben sana hiç pislik yapmadım. seninde bana pislik yapmaya hakkın yok. bir oldu birşey demedim. iki oldu sinir katsayımı arttırdın. üç yaparsan unutma, ben allah değilim 3 hak vereyim. hayat müşterek. dişe diş... sevdiğim her kadını koruduğum gibi, su kokulu kadınımı da aynen korurum. ve bu senin canını yakar.
hayır sevdiğim kadın. sen yazdıklarıma ilham olmuyorsun. sen yaşadıklarıma ilham oluyorsun ve ben sadece yaşadıklarımı yazıyorum.
buydu beni yazmaya iten. o günden beridir de yazıyorum irili ufaklı.
bu gün size meleklerimle ve şeytanlarımla yaşadığım şeyi yazacağım.
başlıyorum.
Geçmişimden biri, kendisi eski bir kızarkadaşım olur, beni aradı bu gün. arayanın o olduğunu bilmiyordum. malum biliyorsunuz telefonum bozulunca tüm rehberim gitti. genede numaraya bir göz ucu ile bakmıştım açmadan önce. tanıdık geldi. sanki ailemden birininmişcesine. öyle bir tanıdıklık yani. bende telefonu actım. "alo" dedim tabi. karşıdan gelen "alo" ya "efendim canım" diye cevabı uygun gördüm. "bana neden canım diyorsun" gibisinden bir soru geldi. tam hatırlamıyorum tabi ama sadedi buydu neden "canım" dediğimi merak etmişti karşıdaki kişi. bende ona numarasının bende kayıtlı olmadığını, ayrıca beni tanıyan herkesin böyle konuştuğumu bilebileceğini söyledim. işte tam da orda uyarı çanlarım çalmaya başladı.... "aman tanrım, kim la bu? böyle bi soru sorabiliyor" betim benzim attı, saçlarım beyazladı falan. yok lan yok şaka şaka, olmadı öylebişey. çokta skimdeydi, bana ne.
sonra dediki "ben XxXxXxXx" aha işte o an attı betim benzim. saçlarım beyazladı.....
yok lan gene şaka :) olmadı öyle bişey. yani söyledi adını da, betim benzim atmadı. hissettiğim şey daha çok bir boşluğa benziyordu. oyun oynuyordum zaten. benim için sıradan bir konuşma olacaktı, telefonu açarken arayan kim olursa olsun öyle olması kaçınılmazdı. nitekim beklentilerim vukuu buldu. daha fazlası değil.
sonracığıma, hal hatır sormaca faslı geçti. klasiktir bilirsiniz işte. çokta matah birşey değil. ha telefonu açan için muhtemelen zor bir eylem olur bu. yani onca vakitten sonra ÇAT diye bir arama değildir bu. "aaa arda diye bi çocuk vardı, dur bi ariym bakalım nasılmış. bil hal hatır sorayım" cık cık cık. o kadar basit olsa keşke, ama insan geçmişte "seninle evleneceğim" dediği adamı öyle çat diye arayamaz. yürek ister bu. ve sadece yürek te yetmez. kendini ikna edecek bir bahanen de olmalıdır. ve onun altında yatan çok daha başka bir sebep. madalyonun bir arka yüzü vardır zaten hep.
normal koşullar altında (beni tanıyan bilir) bu tarz bir davranışı, davranışın hakettiği şekilde ödüllendiririm. ama bu bahsettiğimiz kız, uzun bir vakit önce, bu hakkını doldurdu. yani normal koşullar altında bu kıza saygım ve sevgim artar. yaptığı bu zor hamleyi onu onure edecek şekilde geri ödemeye çalışırdım. bende benzer bir güzellik yapardım ona. çünkü bu bir güzellik.
onun yaptığı ise güzellik değildi. beni araması kendi bencil çıkarları ile ilişikliydi. ha nerden mi biliyorum? basit. ilişkimiz bittikten sonraki en son konuşmamızda. (ki bittikten sonraki ilk iletişimimiz de o olur) bana hediye ettiği bir takım şeyleri geri istemişti. istemek günah mı? yooo. tabiki isteyebilir. sadece şurda ince bir çizgi var. istemek ne kadar doğalsa, karşı tarafın vermemek istemesi de doğaldır. benden istediği şeyler benim için kıymetliydi. aslında onun içinde bu kadar muhabbetini uzatıp, bana yükleneceği kadar kıymetli olsaydı, onları ayrıldığımızda tıpkı benden istediği, ve kendisine bizzat elimle götürüp verdiğim şeylerin arasında onları da söylerdi. bende çatır çatır getirirdim. ama aradan yıl geçipte, "benim sende iki tane çöpüm kalmış, eğer atmadıysan bana yolla" demek üstünede ben yollamak istemeyince bi sürü afra tafra ile konuyu uzatmak, beni kırmak....
bunlar o kişi ile ilgili bir karar almama sebep oldu. onu bir daha hayatımda istemediğime karar verdim. istediklerini de yolladım tabi. ikimiz arasında derin bir fark vardı. ben maddelere takılacak bir adam değilim. onun benden istediği, aslında o istediklerinin benim için ifade ettikleri. yoksa iki parça çöpün lafını yapacak adammıyım? yo hayır, ben öyle ucuz bir insan değilim. ve böyle ucuz davranışlarda bulunabilen insanları da hayatımda istemiyorum.
neyseciğime, bende kendisine dedim, hatta gayet şeker ve güzel bir dil ile belirttim hislerimi. "benden uzak, sevidiklerine yakın ol" ki bu lafım gayet içten, ve hafif bir cümle, bahsi mevzu kişi, ayrılık sürecinde bana "dengesiz, deli" gibi şeyler söylemişti.
yazık işte... hayatta hep şununla karşılaşıyorum ve çoğumuz bunu yapıyor. HERKES KARŞISINDAKİNİ KENDİSİ GİBİ GÖRMEYE MEĞİLLİ. farklı görüşlere de açığım tabi, ama benim bakış açıma göre, bana bu lafları söyleyip, üzerine yukarda anlattığım çöp savaşını veren kadın; kendisine AÇIK AÇIK "hayatımdan uzak dur demiş" olmama rağmen tutup beni arıyorsa, kendisinde problem vardır. kendisi dengesizdir.
birde gülüyorum halime. çok komiğime gidiyor neden bilmiyorum ama; tamda ayırlırken yüzüne söylemiştim. "bundan xx süre sonra biriyle çıkacaksın, yy süre sonra aklın başına gelecek. ama aklın başına geldiğinde çok geç olacak. şu andan tam bir saniye sonrası bile çok geç olacak" yok kanka, vallahi billahi götüm kalkıyor. göstere göstere yaşıyorum olayları. cem yılmazın komedi şovlarındaki gibi. adam söylüyor "birazdan gülmekten altınıza sıçacaksınız" diye. göstere göstere de yapıyor :) aferin ona. onunki gibi işte benimki de. söyledim vede aynen söylediğim gibi gelişti olaylar.
işte tam bu noktaya kadar, yani bu güne kadarki olayları bire bir söyledim. ama burdan sonrasını ben de bilmiyorum. dedim ya, meleklerimle şeytanlarımla yüzleştim bu gün diye. hatta yazının başında bunu anlatacağımı söyledim.
şu an arafdayım. tam iki arada bir derede.
meleklerim diyorki "kalitenden ödün verme arda. geçmişte nasıl davrandıysan gene aynı kibarlıkta ve içtenlikte davran ona karşı. ne de olsa o senin zamanında sevdiğin kadın. kibarca reddet onu ve hayatına devam et."
Ah o şeytanlarım yok mu şeytanlarım. onlar da diyorki "git al onu tekrar. kabul et. sev tekrar, ama herşeyden önemlisi sevdir tekrar kendini. aşık et. kadınım ol de. 3 5 posta sevişin. ondan sonra da at bi kenara devam et hayatına. ondan öyle bir öc al ki, yani o kadar başarılı bir öc olsun ki bu; gözlerinin içine bak, tenine dokun. onun o özlediği aşkı senin gözlerinde görmesine, teninde hissetmesine izin ver. ve sonra bunu onun elinden çek, al ve götür uzaklara" rol yapmam ben. o yüzden öc almaların en güzeli olur bu. hissettiklerimden daha fazlasını sunmayacaktım zaten. ama biraz riskli bir iş bu tabi. çünkü ona karşı hislerim ne denli derin olurlarsa olsun, ona karşı hissettiğim şey aşk değil. ona karşı işte bu kadar derin bir hüzün hissediyorum. böyle bir oyun içimdeki sönmüş olan bu ateşi tekrar yakabilirde... işin şeytan kısmı bu zaten özünde. şeytan, karşılıksız vermez hiç bir şeyi. ruhunu satmaca muhabbeti varya, işte o bu.
neyse. işte böyle yüzleştim şeytanlarımla. kısa bir mesaj yazdım kendisine facebooktan. o kısa mesajı yazmam, saatlerimi aldı. ben böyleyim işte ne yaparsın, birşeyler yarattığım zaman istiyorum ki özene bezene yapılmış olsun. aradan seneler geçse bile genede ifade ettiği şeyler bozulmasın.
bakma bi önceki mesajı da aynı özenle yazmıştım. yazdım da ne oldu? gene aradı. gene söyledim kendisine tabi, benden uzak sevdiklerine yakın ol diye. bunu yazarkende babamın o çok sevdiğim sözü kulaklarımda çınladı durdu "Lafın tekrarı aptaladır" diye.
ey sevdiğim, aşık olduğum (geçmiş zaman kipi bunlar yanlış anlaşılmasın) kadın. sana sesleniyorum su kokulu kadın; seni çok özledim. keşke yanımda olsan. hiç gitmeseydin uzaklara. hep yanımda kalsaydın. bitseydi o tual. ruhun sarıp sarmalasaydı ruhumu gene. dolaşsaydı ellerim gene teninde ve dünyanın en mutlu adamı ben olsaydım...
ey bugün telefonda konuştuğum kadın, ben seni tanımıyorum. aklımda kalan kadın sen değilsin bunu bil. aklımdaki, o aşık olduğum kadını ben bizzat ellerimle toprağa gömdüm. öyle kumlara falan da değil. mezar taşını da elimle oydum. sen hangi hakla, kendinde nasıl bir yüz bularak onun anısına saygısızlık yapıp "ben burdayım, ölmedim hala bak" dercesine beni arama cürretinde bulunursun? ben sevdiğim kadına hiç saygısızlık yapmadım yaptırmadım. sevdiğim hiç bir kadına!!! bir daha elin telefona gider ise, gururun nasıl özür dilettirtmediyse sana, aynı şekilde parmaklarını kırar inşallah da numaramı çeviremezsin.ben sana hiç pislik yapmadım. seninde bana pislik yapmaya hakkın yok. bir oldu birşey demedim. iki oldu sinir katsayımı arttırdın. üç yaparsan unutma, ben allah değilim 3 hak vereyim. hayat müşterek. dişe diş... sevdiğim her kadını koruduğum gibi, su kokulu kadınımı da aynen korurum. ve bu senin canını yakar.
küçük tatlı tost makinesi
kimi kandırıyorum?
aşk dediğin ilk görüşte olur.
kalbim bir daha öyle pır pır atarmı? o 3 özel kadın için attığı gibi.
aşk dediğin ilk görüşte olur.
kalbim bir daha öyle pır pır atarmı? o 3 özel kadın için attığı gibi.
31 Mart 2011 Perşembe
i wanna make music, not love
sevmek için; sevmeyi haketmek gerek.
hakettiğini zannetmek yetmez... üzgünüm.
pes ediyorum. sevmeye. herkes aklımı bulandırıyor. herkes bir başka şey söylüyor.
aşık olmak, sevmek istiyorum. çok insancıl isteklerim var. istiyorumki, beni hatalarımla, olduğum gibi sevecek birini sevebileyim.
kavga etmek istemiyorum sevgilimle.. beni neden aramadın sorularına cevap vermek istemiyorum. güzel güzel yaşamak istiyorum sadece.
aslında ne istediğimi de bilmiyorum. sınırlar koyamam çünkü. moulin rouge deki gibi; "to love and be loved in return" bu kadar.
hepsi bi kenara. müzik yapmak istiyorum. kalanı yalan. günlerce, saatlerce çalmak istiyorum. oh be, ne güzel olmazmıydı :)
hakettiğini zannetmek yetmez... üzgünüm.
pes ediyorum. sevmeye. herkes aklımı bulandırıyor. herkes bir başka şey söylüyor.
aşık olmak, sevmek istiyorum. çok insancıl isteklerim var. istiyorumki, beni hatalarımla, olduğum gibi sevecek birini sevebileyim.
kavga etmek istemiyorum sevgilimle.. beni neden aramadın sorularına cevap vermek istemiyorum. güzel güzel yaşamak istiyorum sadece.
aslında ne istediğimi de bilmiyorum. sınırlar koyamam çünkü. moulin rouge deki gibi; "to love and be loved in return" bu kadar.
hepsi bi kenara. müzik yapmak istiyorum. kalanı yalan. günlerce, saatlerce çalmak istiyorum. oh be, ne güzel olmazmıydı :)
28 Mart 2011 Pazartesi
"ruha tecavüz manasızdır"
uwwww. az önce taşın kralını yedim. eski ilişkilerimdeki suçlu taraf benmişim.... bunu bende pek çok kere düşündüm... hatta düşünmekten de öte bire bir yaşadım.
karışık geldi tabi, şu suçum neymiş ordan başliym.
ben aşık olunca, yüz veririm sevdiğim kadına. eğer aşkın bir zirvesi varsa, oraya taşırım el üstünde tutarak. bundan da hiç gocunmam. şımartırım elimden geldiğince. bence budur sevmek.
bu yüzden de "suçlusun, yüz veriyorsun" dediler... doğru, bende biliyorum "seveni sikerler, sikeni severler" lafının doğruluğunu. ama ben sevginin masum birşey olması gerektiğine inanıyorum. ve çocuk işi de değil bu. zaten bu sebepten herkesin rengi hemen belli oluyor. valla kim ne derse desin; ben ne yaptığımı, ve yaptığımın doğruluğunu çok iyi bir şekilde biliyorum. sadece yaptıklarıma gereken kıymeti verecek birilerine denk gelememiş olmak benim suçum. şımartıldığında şımarmasını, yüz verildiğinge astar istememesini bilecek birine denk gelememiş olmak.
ben kimseyi aldatmadım. çok düz bir mantık belki ama; eğer ben varsam bu hayatta, benim gibi bir hatun kişi de olmak zorunda. bir iki kere elimi yaktım diye vazgeçemem kendim olmaktan. ben masumca sevmeyi biliyorum. kendi çıkarlarımı gözterek yaklaşamam sevdiğim kadına. öyle sevemem. ha tabi vur ensesine al ekmeğini bir adam hiç olmadım. gerektiğinde aşkımı kalbime gömer siktir olup giderim de. yapmışlığım da vardır. yaptıklarım yarın bu kızı benim başıma çıkarır diye de düşünmedim hiç. öyle olmuş olsalar da.
ey güzel dostlarım. soruyorum size; benim sevdiğim aşık olduğum bir kadının mutsuz olması mümkün mü? ufak tefek şeyler belki evet. ama resmin tamamı? bende, benim yaklaştığım gibi bana yaklaşacak birini bulsam (öyle biri yok diyen çok oldu ama ben varlığına hala inanıyorum) fena mı olurdu? kusursuz birinden falan bahsetmiyorum. kusurları ile seveceğim, beni de öyle sevecek ve vazgeçmeyecek biri...
isterim işte. isteyenin bi yüzü kara.
SS kuralının gayet farkındayım. iki tarafta da oldum. genede, ben sevmek için yaratılmışım; işin diğer tarafını yatak kısmına havale ediyorum. "ruha tecavüz manasızdır".
karışık geldi tabi, şu suçum neymiş ordan başliym.
ben aşık olunca, yüz veririm sevdiğim kadına. eğer aşkın bir zirvesi varsa, oraya taşırım el üstünde tutarak. bundan da hiç gocunmam. şımartırım elimden geldiğince. bence budur sevmek.
bu yüzden de "suçlusun, yüz veriyorsun" dediler... doğru, bende biliyorum "seveni sikerler, sikeni severler" lafının doğruluğunu. ama ben sevginin masum birşey olması gerektiğine inanıyorum. ve çocuk işi de değil bu. zaten bu sebepten herkesin rengi hemen belli oluyor. valla kim ne derse desin; ben ne yaptığımı, ve yaptığımın doğruluğunu çok iyi bir şekilde biliyorum. sadece yaptıklarıma gereken kıymeti verecek birilerine denk gelememiş olmak benim suçum. şımartıldığında şımarmasını, yüz verildiğinge astar istememesini bilecek birine denk gelememiş olmak.
ben kimseyi aldatmadım. çok düz bir mantık belki ama; eğer ben varsam bu hayatta, benim gibi bir hatun kişi de olmak zorunda. bir iki kere elimi yaktım diye vazgeçemem kendim olmaktan. ben masumca sevmeyi biliyorum. kendi çıkarlarımı gözterek yaklaşamam sevdiğim kadına. öyle sevemem. ha tabi vur ensesine al ekmeğini bir adam hiç olmadım. gerektiğinde aşkımı kalbime gömer siktir olup giderim de. yapmışlığım da vardır. yaptıklarım yarın bu kızı benim başıma çıkarır diye de düşünmedim hiç. öyle olmuş olsalar da.
ey güzel dostlarım. soruyorum size; benim sevdiğim aşık olduğum bir kadının mutsuz olması mümkün mü? ufak tefek şeyler belki evet. ama resmin tamamı? bende, benim yaklaştığım gibi bana yaklaşacak birini bulsam (öyle biri yok diyen çok oldu ama ben varlığına hala inanıyorum) fena mı olurdu? kusursuz birinden falan bahsetmiyorum. kusurları ile seveceğim, beni de öyle sevecek ve vazgeçmeyecek biri...
isterim işte. isteyenin bi yüzü kara.
SS kuralının gayet farkındayım. iki tarafta da oldum. genede, ben sevmek için yaratılmışım; işin diğer tarafını yatak kısmına havale ediyorum. "ruha tecavüz manasızdır".
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)