Dün yine o rüyalardan birini gördüm. Pek inandırıcı olmadığını biliyorum. Yine bilmediğim bir evde, tanımadığım insanlarla, turuncu saçlı birileri de var. Bir anne var ve yine o adam. Evdeki odaları, kanepeyi, tuvaleti neredeyse her detayı hatırlıyorum. Daha önce hiç bulunmadığım bir yer. Bir kızın içindeyim, ben olamam. O adam o kızı çok istiyor. Ben sadece izliyorum, kızın gözlerinden, içinden izliyorum. Kız istemiyor, mantık konuşuyor, id'i susuyor, bastırıyor. Adam güvenilmez, aldatıcı gözler, kadınlardan kadın yaratmış kendine, oysa hayallerindeki kadınına benzemiyor, arıyor, ömrü boyunca arayacak çünkü bulmak istemiyor. Hayallerindeki kadını sevecek, eti kemiği olanlarla sevişecek, kullanılacak. Annesini görüyorum bu sefer rüyamda. Hep birlikte bir evdeyiz. Bir adam daha var ama orası karanlık. Sanki evdeki herkes bizden uzak duruyor, konuşup halledelim, ve belki "bir" olalım diye bekliyor. Bu rüya da bekleyişteyken bitiyor.
Bu adamı birkaç kez daha gördüm rüyalarımda, yine o kızın içindeyim ve kaçıyoruz Ondan. O kız ben değilim. Bunu biliyorum. Çünkü ben başka bir adama aşığım. Yine de bu rüyalar bitmek bilmiyor...
eşşek sıpasıyım di mi ben? evet evet..... önde koşturanıyım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder