Bir veda mektubu

Sana bir özür borçluyum...

Çünkü seni sevdim. Gerçekten tüm kalbimle sevdim seni. Bunu bilmeni isterim öncelikle.

Tıpkı benim için kendini zorladığın, başka kimselere açmadığın gibi bana kendini açtığın için sana kocaman bir teşekkür borçluyum. Daha önce de söyledim, ben kendimden başka kimsenin bir başkasını böyle güzel sevdiğini görmemiştim seninle tanışana kadar. Sevgin ve sevişin, seninleyken gözlerimi dolu dolu yapardı mutluluktan, şimdi de yapıyor mutluluğu eksik olaraktan.

İçim rahat çünkü senin gururunu asla kırmadım, seni asla aldatmadım ve asla hiçbir konuda en ufak bir yalan söylemedim sana. Tüm kalbimi içtenlikle sonuna kadar açtım sana Esra. Ve bundan gurur duyuyorum. Çünkü benim için çok zor bir şeydi kalbimi birisine açmak. Bu zor şeyi seninle birlikte başarabilmiş olmak, bunun altında senin gibi bir kadının imzasının olması gurur verici.

Sana kadınım dedim, seni kadınım olarak gördüm ve erkeğin olarak sana layık olmaya çalıştım. Yer yer hatalarım oldu, bazen sert çıkıştım bunu kabul ediyorum. Hatalarımı düzeltmeye çalıştığım kadar (çoğunu başardığımı düşünüyorum) sert çıkışlarımın sebebinin yanlış gördüğüm şeyleri düzeltme çabamı çok ciddiye almamdan kaynaklanıyor olduğunu bilmeni isterim. Sana borçlu olduğum özür işte bu süreçlerde seni haddinden fazla üzmüş, bazen ağlatmış olmamdan dolayıdır.

Asla seni üzmekten çekinmedim. Ama asla seni ağlatmak değildi niyetim. Haddinden fazla olan, tüm aşırılıklarım için özür dilerim. İnsanlar hata yapabilirler. Büyüklüğüne sığınıyor ve beni affetmeni diliyorum.


Herşeyin çok ani geliştiğini biliyorum. Anlamakta, inanmakta zorlanmış olabilirsin. Sorumluluğun tamamı bana ait olmakla birlikte, konunun bu noktaya gelmesi ikimizin tutumundan kaynaklanmaktadır. Konuyu bu noktalara getirtmeyebilirdim. Bana verdiğin sözlerden birini kullanıp istediğim cevapları senden alabilirdim. En son sana verdiğim cezanın gereği olarak istediğim cevabı alabileceğimi ikimiz de biliyoruz.

Ama sen hep olmak istediğin kadar benim kadınım oldun. Bu şu demek; senin özgür iradene rağmen sana sahip olamam... Pazar günkü tartışmamız da buna bir örnek teşkil ediyor.
Özgür iraden ile sana sorduğum basit bir soruya cevap vermedin. Sana dedim ki "bu soruya cevap vermezsen ben bu ilişkiden çekiliyorum". Buna rağmen cevap vermemeyi seçtin. Yani sakladığın sır ne ise, benim kadınım olmaktan daha fazla önem teşkil ediyordu senin için.
Ben sadece sana, ve senin cevapsız kalma hakkına saygı duydum. Duymak zorunda hissettim kendimi. Ama ne yazık ki konunun gelişimi gereği; bu cevabı almamak benim için kabul edilebilir bir şey değildi. Kabul edilebilir olmadığını çok açık ve net bir şekilde anlattığımı düşünüyorum. Neredeyse bir saatten fazla "bu cevapsızlığın" kabul edilemeyeceğini; cevap veremiyorsan neden cevap veremediğini, bunu da açıklayamadığın halde (tam kelimeleri bunlar olmasa da) ortaya beni yatıştıracak bir şeyler koyman gerektiğini anlattım sana.

Cevapsız kaldın...

Daha ılımlı olurum dedin. Daha bir çok şey söyledin... Bir çok güzel şey söyledin... Söylemesi zor, anlamı çok derin bir çok şey söyledin.
Hani ilk defa "seni seviyorum" diyene kadarki süreçte, içimizde tutmamız, dilimizin ucuna gelipte zorla tuttuğumuz "seni seviyorum" cümlesinden defalarca daha zor cümlelerden binlerce söyledin bana...

Üzücü olan şu ki; bana söylemediğin şey... Ben anlıyorum söylediğin sözlerin (her ne kadar yeri ve zamanı bu olmasa da) derinliğini. Demek ki, ilişkimizin bitmesini bile göze almak daha kolaydı senin için...

İşte bunu göze alabiliyor olman; sana "cevap vermez isen ayrılmak istiyorum" diyor olmama rağmen, Seni uyarıyor olmama rağmen uyarılarımı hiçe sayarak cevapsız kalman dır bu ilişkinin bitmesini bende sağlayan...

Bana, bize, erkeğine sahip çıkmanı beklerdim senden.

Dediğim gibi, Sorumluluk benim üzerimde. Bitmemesini sağlayabilirdim, istediğim cevabı alabilirdim. Daha yumuşak bir tutum gösterebilir, biraz bekleyebilirdim.

Yapmadım. Ve bu ilişkinin bitmesinin sorumlusu benim.
Anlatamamışım sana demek ki; her ne cevap verirsen ver senden kopmayacağımı, bağırıp çağırsam da akşam seninle aynı yatağı paylaşacağımı...
Ben anladığını düşünmüştüm... Ne olursa olsun, Dürüst olduğumuz sürece birbirimizi kabul edebileceğimizi.
Dürüst olmamayı seçtin. Belki anlayamadığından, belki korktuğundan, belki paniklediğinden...

Sana düzgün bir şekilde anlatamadığım için kendimi özür dilerim. Elimden geleni yaptım. Elimden gelen yetmediği için beni affet.

Kimseden ayrıldığım için özür dilemedim.
Gerçekten bunun olmasını istiyordum. Bu yeni Arda ilk kez seni sevdi Esra. Elinden geldiği kadar kendisini ortaya koydu buna inan. İstediğim gibi olmadığı için üzgünüm.
Geçmişte yaşadıklarımdan dolayı üzerimde kalan deneyimler ve korkular var... Haklı olduklarından neredeyse emin olduğum korkular. Bu korkular beni pazar günü o cevabı almaya ve HEMEN almaya ittiler.

Korkularımı aşamadığım için üzgünüm. Korkularımı aşamadığın için de üzgünüm. Bunu senden beklemek belki sana ağır bir yük bindirmek bunu biliyorum ama gücüm yetmiyor bunları geride bırakmaya. Aldatıla aldatıla sonunda bu korkular benim bir parçam olmuş gibi...

Beni sert bir adam olmaya itiyorlar...

Hikayenin sonunda godoş olmaktan sa sert olmayı tercih etmek benim yapım...

Ben buyum... Sert çizgilerim var. Oraları geçemez kimseler... Daha doğrusu henüz kimse geçemedi...
Sen din tek aday kimselerin ayak basmadığı topraklarımı fethetmeye...

Hikayemizin sonu gibi gözüken bu günlerde;
Seni tüm kalbimle sevdiğimi,
Geldiğimiz noktadan dolayı yoğun bir üzüntü ve hüsran içerisinde bulunduğumu,
Ayrılık kararımdan dönmediğimi,
Gözlerinden akan her damla yaş için tekrar tekrar özür dilediğimi
bilmeni isterim.

Geleceğin ikimiz için de güzel günler getirmesi dileklerimle.

Sımsıkı

Bazen avuclarimin arasından kayar gibi...
Ama genede tutunuyorum sana, neden? Durustlugunden dolayi kayar gibisin, kimseyi birakmadim dürüst olduğu için. Ama ellerim bu gerginlikten acidi açıkçası.

Hayal ettiğimde seni; çocuklarıma masal okuyan bir anne canlanıyor gözlerimde. Nasıl da severdim annemin bana anlattığı masalları.
Ben bazen hoduk olurum, ki olsun erkekler biraz hoduk. kıvamında yani. Ama sen hep kibar kalmak için kicini yirtarcasina şefkatli olurmussun gibime geliyor. Bu şefkat gösterilmeli çocuklarıma. Güzel bir anneleri olmalı. Icten bir kadın. Ruhunun bedeni ile dans etmesine izin veren, ve bunun igreti durmadigi bir kadın. Icindeki pislikleri bile sevebilecegim...

Nasıl emanet ederim yoksa kendimi, cocuklarimi?
Kelimeler de değil, davranışta ahlaklı. .. lafta değil özünde kadın gibi kadın.

Kadın gibi kadın yani... sevgilim deyip kolundan çekip goturebilecegim, ama kendisinden odun vermeden benle gelen, yanimdaki varlığı % 100 kendi gönülu ile olan, bundan koşullar ne olursa olsun vazgecmeyecegini bildiğim bir kadın. Güvenilir bir yol arkadaşı yani.

Zor şeyler aradiklarim. Eğer tutunuyorsam sana, kendime çekmek için ugrasiyorsam bunların olabilme ihtimalini sende gordugumden dir ellerimin acisina aldirmayisim.

Birde klavye lazım olmuyor böyle telefondan yazmak. Hisleri aktarmak çok zor.

Kondisyonsuz Adam

Sen sen her yerim
Birkaç dokunuş ve ben ben her yerin.
Üzerimde taşıyorum hala dokunuşlarını. Ne yazikki tenimdeki izlerin yavaş yavaş kayboluyor dakikalar saatleri kovaladıkça.
Bir değişik sevdim seni. Rahat rahat kızabilirim gibi hissediyorum. Bu Benim için önemli; kedim gibi olabilmeliyim. Ne kadar rahat okdar güzel. rahatça kızabilirsem rahatça sevebilirim de.

Alışkanlıklarını kaybetmiş bir adamım ben. Sana alışmaya çalışıyorum. Kendi içimde bir savaş demek bu. Senin için savaşıyorum.

2011 den beri kimseyi sevmedim. sevişmeyi unuttuğum kadar sevmeyi de unuttum. Yeniden öğrenmek için emek harcıyorUm.  Bunu senin için; Senin bende bıraktığın ben için, kamyoncu ile uzun yol yapmak için uğraşıyorum.

öyle işte blog: dökülesim geldi..