16 Kasım 2010 Salı

serzeniş

tatlım en son giderken seni öptüm ya. dediğimi hatırlıyormusun bilmiyorum ama dedimki "bu son olacak muhtemelen"
biliyorsun seni seviyorum. ama meşelikte bakıştığın çocuklar falan var.. espiri olduğunu biliyorum tabi, bir gerçeklik payıda var. sen leventi kıskandırmaya çalışırken beni kaybedeceksin.
sana bir şey için çok teşekkür ederim, dürüstlüğünden dolayı. evlenmeyi düşündüğüm kadında olması gereken olmazsa olmaz özellik bu. ama ayrıca tek eşlilikten de yanayımdır. sen başkası için birşeyler yaparken ben bu yanda tek başıma seni beklemek istemiyorum. senden ne istediğimi de açık açık belirttim sana. ciddi ve sonu mutlu sonla biten bir ilişki. sana önceden davrandığım gibi davranmayacağımı bu seferin çok farklı olacağını da söyledim. sende kendi cevaplarını verdin bana...

sen ne arıyorsun, nasıl birini arıyorsun bilemiyorum bu hayatta, ben evleneceğim, yanında mutlu olduğum, hayatımı paylaşabileceğim bir kadın arıyorum. gönül eğlendirmeye, çocuk çocuk muhabbetlerle (kıskandırmaca öc alma gibi) vaktimi boşa harcamayacağım çok daha başka birşey arıyorum. bana çocukça geliyor diye yanlış anlama lafım sana değil. bu benim bakış açım.
umarım senin için kendi elimden gelen herşeyi yaptığımın farkındasındır. hem şimdi hemde geçmişte. asla aklımda yokken seninle bir ilişkiye başladım. neden öyle bir niyetim yoktu? çünkü ben çocuk gibi hemen bağlanan bir insanım. çok canım yanmıştı yaşadıklarımdan, birdaha öyle birşey yaşamanın riskini almak istemiyordum. ve şimdide sana aşık oldum.
bu karşılıksız aşkım karşılıksız kaldığı sürece yıpranacağım. boşu boşuna... hayır elimden gelen birşeyde yok. günlerdir anlatmaya çalışıyorum sana kendimi. hayırını evet'e zorla çeviremem. üzgünüm ama bir hiç uğruna kendimi paralamamak zorundayım.
bu mesajı sana neden attım? çünkü bu son serzenişim. seni o akşam öptüm ve dedim "muhtemelen bu son" diye. istanbula döndüğüm gibi fotoğraflarını dolabımdan, seni bana hatırlatan şeyleri etraftan kaldıracağım... çünkü ben aptal bir çocuğum. onlar orda durduğu sürece aylardır yaptığım gibi her akşam sana ve bize bakıp, "acaba" ile başlayan tatlı hayaller kuracağım... hayır ben sadece korkularımla baş başa kalmak istiyorum. ki kalbimi senden kaçırabileyim. ki sonradan ne sana kızayım, nede başkasına...
açık kapıda bırakmamak istiyorum sana. dediğim gibi. istanbula dönünce yapacağım bunu. o zamana kadar değil. anahtarla evimin kapısını açtığım an herşey bitmiş olacak. birdaha başlamamacasına.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder