kendimi hazır hissediyorum; eskilerimi tarihe gömmeye... bu sefer; bunu birine ithafen yapmayı gönülden istiyorum. sadece yazdığım yazılarımı yedekleyeceğim. kalan gereksiz şeyleri; karşılaştıkça teker teker tarihe gömeceğim.
onlar sanki beni koruyor gibi....
belkide onlar en umutsuz senaryomun kaçış planı gibiler... ama kalkanlarımı kaldırarak sevmek istiyorum. maskesizce. düştüğüm zaman yastıklar olmasın istiyorum. bu bir yandan da kendime koyduğum bir engel. birine tekrar güveneceksem. ve tekrar düşersem eğer, bunun sert olacağını bilmem gerek. ve emin olmalıyım, bir insandan ne kadar emin olunabilecekse, hayatıma birini sokarken. kıymetini bilmeli, kaçacak bir yeri olmayan bir adamın.
uzaktan nasılsa, yakından da öyle bir adam olmalıyım. bunun için görebildiğim tek engel de bu. aslında ufak bir pürüz bu sadece, genede olmamalı.
sanırım, yakın bir sürede veda edeceğim geçmişime.
bu sefer geçmişime ihanet ediyormuş gibi hissetmiyorum. çünkü ben istiyorum bu sefer. yasımı tuttum. ve geriye kibrit yanıklarımı ateşe vermekten başka birşey kalmadı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder