Sımsıkı

Bazen avuclarimin arasından kayar gibi...
Ama genede tutunuyorum sana, neden? Durustlugunden dolayi kayar gibisin, kimseyi birakmadim dürüst olduğu için. Ama ellerim bu gerginlikten acidi açıkçası.

Hayal ettiğimde seni; çocuklarıma masal okuyan bir anne canlanıyor gözlerimde. Nasıl da severdim annemin bana anlattığı masalları.
Ben bazen hoduk olurum, ki olsun erkekler biraz hoduk. kıvamında yani. Ama sen hep kibar kalmak için kicini yirtarcasina şefkatli olurmussun gibime geliyor. Bu şefkat gösterilmeli çocuklarıma. Güzel bir anneleri olmalı. Icten bir kadın. Ruhunun bedeni ile dans etmesine izin veren, ve bunun igreti durmadigi bir kadın. Icindeki pislikleri bile sevebilecegim...

Nasıl emanet ederim yoksa kendimi, cocuklarimi?
Kelimeler de değil, davranışta ahlaklı. .. lafta değil özünde kadın gibi kadın.

Kadın gibi kadın yani... sevgilim deyip kolundan çekip goturebilecegim, ama kendisinden odun vermeden benle gelen, yanimdaki varlığı % 100 kendi gönülu ile olan, bundan koşullar ne olursa olsun vazgecmeyecegini bildiğim bir kadın. Güvenilir bir yol arkadaşı yani.

Zor şeyler aradiklarim. Eğer tutunuyorsam sana, kendime çekmek için ugrasiyorsam bunların olabilme ihtimalini sende gordugumden dir ellerimin acisina aldirmayisim.

Birde klavye lazım olmuyor böyle telefondan yazmak. Hisleri aktarmak çok zor.